صبح امید

هر چند همچو گل همه بر باد رفته اند



هرگز گمان مدار که از یاد رفته اند



اینان نه آن گل اند که گویی در این بهار



از یاد رفته اند چو بر باد رفته اند



اینان نه آهویند که گویی دریغ و حیف



در چنگ ظالمانه صیاد رفته اند



جای دریغ نیست بر ایشان که این گروه



با عزم آهنین و دل شاد رفته اند



« استاد » گفته بود که با جان و دل به پیش



اینان بنا به گفته استاد رفته اند



سرباز آهنین نبرد نهایی اند



پولاد زیست کرده و پولاد رفته اند



در راه پی گذاری کاخ جهان نو



بر جا نهاده پایه و بنیاد رفته اند



در راه آفرینش باغی پر از شکوه



بی خس و خار و آفت و اضداد رفته اند



« پیروز باد ملت ما، انقلاب ما»



گویان، به رغم دشمن جلاد رفته اند



« کوبنده باد جنبش خلاق رنجبر»



برگوش عالمی زده فریاد رفته اند



بر باد رفته نیز نبایست گفتشان



در قلب ما نهاده بسی یاد رفته اند
پاسخ:سلام متشكرم از شعرقشنگتون